سفارش تبلیغ
صبا ویژن
آنکه به نوایى رسید خود را از دیگران برتر دید . [نهج البلاغه]

وب نوشت های کودک فهیم

شاید بتوان جریان شیعی را در اسلام، سیاسی ترین تفکر و اندیشه در میان جریان ها و مذاهب اسلامی بر شمرد؛ زیرا خاستگاه این جریان به مساله خلافت باز می گردد که مساله رهبری نظام سیاسی در اندیشه سیاسی اسلامی است.

جریان شیعی هر چند که پیش از سقیفه با اشارات، کنایات و تصریحات پیامبر(ص) به ویژه در غدیر خم، شکل گرفته و وجود داشت، ولی در سقیفه و جریانات پس از آن و مخالفت امیرمومنان علی(ع) و بنی هاشم، به عنوان گفتمان رقیب خلافت انتخابی در عرصه سیاسی دولت اسلامی مطرح می شود و با نظریه نظام ولایی خود را از جریان خلافت انتخابی و قبیله گی قریش جدا و باز تعریف می کند.

نظام سیاسی ولایی، در طول عصر حضور امامان معصوم در سه سده می کوشد تا از لحاظ نظری و کلامی خود را تبیین کند و در برخی از دوره ها به نظریه نظام سیاسی ولایی، عینیت بخشد. هر چند که نتوانست در این تجلیات خویش، چنان که بایسته و شایسته است، نظام سیاسی ولایی را به جامعه اسلامی نشان دهد و معرفی نماید ولی برخی از محورهای اساسی این تفکر سیاسی و اندیشه اسلامی توانست در مدتی کوتاه این را اثبات کند که محور نظام ولایی، بر عدالت جامع و فراگیری است که حتی مدعیان دین و ایمان را توان همراهی با آن نیست. این گونه است که نزدیک ترین یاران فکری و نظری حضرت امیرمومنان علی(ع) در مقام عمل از عدالت دولت ولایی سر باز می زنند و به مخالفت و حتی جنگ با آن می پردازند.

ادامه مطلب...


::: جمعه 89/6/5::: ساعت 2:10 عصر

تبذیرآموزه های قرآنی بر پایه عدل و عدالت بنیادگذاری شده است. از این رو روح حاکم در تمامی آموزه های وحیانی اسلام، عدل و اعتدال است و هرگونه رفتاری بیرون از دایره و اعتدال، به عنوان رفتاری ظالمانه معرفی شده است.

یکی از رفتارهایی که از نظر قرآن به عنوان رفتار ظالمانه معرفی شده و مردم از آن پرهیز داده شده اند، تبذیر به معنای مصرف بیهوده نعمت های الهی است. هر چند که این اصطلاح قرآنی با اصطلاح اسراف به معنای زیاده روی، شباهت های معنایی دارد ولی تفاوت هایی نیز میان این دو رفتار انسانی وجود دارد که نویسنده در این مقاله بدان پرداخته است. با هم این مطلب را از نظر می گذرانیم.

مفهوم تبذیر

بی گمان یکی از راه های شناخت اصطلاح و مفهوم قرآنی، ریشه یابی اصل واژه و کاربردهای آن در فرهنگ عربی است. لذا برای درک درست مفهوم قرآنی تبذیر که از نظر خداوند امری ناهنجار معرفی شده و خداوند به صراحت مخالفت و دشمنی خود را با این گونه رفتار بیان داشته است، می بایست به ریشه یابی واژه پرداخت.

«تبذیر» از ماده «بذر» و به معنای پاشیدن دانه است. تبذیر در کاربردهای قرآنی به نوعی رفتار اطلاق می شود که می توان آن را در فارسی به معنای ریخت و پاش گرفت.

 

ادامه مطلب...




::: یکشنبه 88/10/27::: ساعت 10:45 صبح

در مقاله حاضر نویسنده با بررسی برخی آمارهای تکان دهنده درباره میزان افزایش طلاق در ایران و جهان، به تحلیل زمینه های بروز طلاق از دیدگاه قرآن می پردازد و از آن به عنوان آخرین راهکار و منفورترین حلال خداوند یاد می کند که با هم این مطلب را از نظر می گذرانیم.


از بین رفتن قباحت طلاق

بی گمان طلاق، مبغوض ترین حلال خداوند است. از این رو به عنوان آخرین سازوکار در زندگی مشترک از سوی خداوند تشریع شده تا زندگی های به بن بست رسیده را به شکلی دیگر سامان دهد. آموزه های قرآنی زمانی به مسئله طلاق پرداخته که هیچ یک از راه های دیگر چون عفو و بخشش دوطرف، حکمیت و داوری خانوادگی و مانند آن نتوانسته است اختلافات میان زن و شوهر را حل و فصل کند و به زندگی مشترک تداوم دهد.

در روزگاری نه چندان دور، هر خانواده ایرانی از شنیدن نام طلاق، لرزه بر اندامش می افتاد و خانواده ها به هیچ وجه تن به این حلال خدا نمی دادند و می کوشیدند تا به هر شکلی شده، زندگی مشترک را حفظ کنند. حتی هر یک از دو طرف زندگی زناشویی از بسیاری از حقوق شرعی و طبیعی خود می گذشت تا بنیان خانواده را حفظ کند. این مسئله زمانی اهمیت بیش تری می یافت که فرزندانی در این میان به سبب طلاق در وضعیت بحرانی قرار می گرفتند و آینده آنان به شدت تحت تأثیر جدایی پدر و مادر در معرض خطر قرار می گرفت.

درباره یکی از مراجع تقلید معروف دهه های اخیر نقل می کنند که او زنی بدزبان و تندخو داشت، به گونه ای که حتی شاگردان و مقلدان آن مرجع، از شیوه رفتاری زن به شدت انتقاد می کردند. با این همه، آن مرجع بزرگوار حاضر به طلاق زن نشد؛ زیرا آن را آزمونی برای خود می دانست و ترس این داشت که اگر طلاق دهد و با فرد دیگری ازدواج کند، آن فرد به سبب همین بدزبانی و تندخویی، وی را کتک بزند و بیازارد.

این درحالی است که در جامعه امروز اندک اندک قباحت بسیاری از رفتارها و نابه هنجاری ها ریخته شده و همانند غیرمسلمانان، نخستین راهکار و سازوکار برای حل اختلافات طلاق قرار می گیرد و پدر و مادرهای دو طرف به سادگی با آن کنار می آیند و حتی تشویق و ترغیب به این عمل می کنند. بدین ترتیب با جامعه ای روبه رو می شویم که عنصر هرج و مرج خانوادگی، بیماری های روحی و روانی در میان جوانان، اباحه گری، فساد و فحشای خیابانی و مانند آن افزایش می یابد و خانواده های سالم نیز به سبب گسترش زنان مطلقه، تهدید به فروپاشی می شوند.



::: جمعه 88/10/25::: ساعت 12:52 صبح

جایگاه پدر و مادر در آیات و روایات

کسانی که حق والدین را ادا نکنند باید در همین دنیا از کیفر و مجازات عمل خود بهراسند. بسیاری از مردم در زندگی با مشکلاتی مواجه می شوند که ارتباط تنگاتنگی با رفتارهای نادرست خودشان دارد. از این رو خداوند درباره کسانی که یاد خدا را فراموش می کنند، از وضعیت سخت زندگانی آنان به عنوان آثار رفتارشان سخن می گوید. به این معنا که رفتار خودمان در همین دنیا به شکل آثار و پیامدها به خودمان بازمی گردد.

خداوند در آیاتی چند بر نیکی به پدر و مادر تاکید کرده است که از آن جمله می توان به آیه 13 سوره اسراء اشاره کرد که در آن فرمان داده که جز خدا را نپرستید و به پدر و مادر نیکی کنید و اگر یکی از آنان یا هر دو به پیری رسیدند، به آنان اف مگوئید و با آنان تندی مکنید و با ایشان سخنی ملایم و نرم بگوئید.

پیامبر(ص) می فرماید: هر که بامدادان، پدر و مادرش یا یکی از آن دو از او راضی و خشنود باشند، درهای بهشت به رویش گشوده می شود؛ هر که شامگاهان، پدر و مادرش یا یکی از آن دو از او خشمگین باشند، درهای دوزخ به رویش باز می گردد.(انوار الهدایه، ص 107)

آن حضرت می فرماید: نگاه محبت آمیز فرزند به پدر و مادر عبادت خداست. (بحارالانوار، ج74، ص 84)

درباره بازتاب اعمال انسان در دنیا امام صادق(ع) می فرماید: به پدرانتان نیکی کنید تا فرزندانتان به شما نیکی کنند. (امالی الصدوق، ص 238 و کافی، ج5 ص 554)

پیامبر(ص) نیز خشنودی خدا را در خشنودی پدر و مادر و خشمش را در خشم ایشان می داند (بحارالانوار، ج 74، ص 80) و امام صادق(ع) آسان شدن سختی های مرگ را در صله رحم و ارتباط با خویشاوندان و نیکی به پدر و مادر دانسته و می فرماید: اگر کسی این گونه باشد سختی های مرگ بر او آسان می شود و در زندگی هرگز دچار تنگدستی نمی شود. (همان، ص 81)




::: جمعه 88/10/25::: ساعت 12:47 صبح

ضرورت ایجاد سازوکار برای تعیین مرجعیتپس از اعلام نظر جامعه مدرسین حوزه علمیه قم در خصوص عدم صلاحیت آقای صانعی برای مرجعیت، یکی از فضلای اهل قلم حوزه، با ارسال مقاله حاضر به ضرورت تعیین سازوکاری جدید برای تعیین مرجعیت و مراجع و معرفی آنها به مردم پرداخته و بر اهمیت تشکیل هیئت و نهادی از علمای مبرز برای رسیدگی به مسئله انتخاب مراجع تاکید کرده است که اینک با هم آن را از نظر می گذرانیم.



اجتهاد، توانایی یا سلامت روحی و ایمانی


ملکه اجتهاد، توانایی انسان برای درک رخدادها و استنباط حکم خاص از عمومات و کلیات کتاب و سنت معتبر است. چنین توانایی هرچند که یک ارزش و اعتبار علمی برای شخص می باشد، ولی به معنای سلامت روحی و ایمانی نیست، زیرا دانش اکتسابی است که حتی یک فرد بی دین نیز می تواند آن را به دست آورد؛ زیرا هر انسان سالم و تیزهوشی می تواند در یک فرآیند آموزشی، خود را چنان پرورش دهد تا به این ملکه دست یافته و توانایی اجتهاد را به دست آورد.

اما مرجعیت همانند قضاوت و حکومت، منصبی رسمی است که افزون بر اجتهاد به عنوان یک شرط لازم، نیازمند ویژگی ها و خصوصیات دیگری است، براین اساس می توان گفت که اجتهاد شرط لازم مرجعیت است ولی شرط کافی نیست؛ زیرا آن چه شخصی را به عنوان مرجع قرار می دهد، شروط لازم دیگری است که می توان گفت که از نظر تفکر شیعی و اسلامی یک اصل می باشد.



::: سه شنبه 88/10/22::: ساعت 9:46 صبح

   1   2   3   4      >
 
لیست کل یادداشت های این وبلاگ